Richard O’Connor (generał)
gen. Richard O’Connor w 1941 (w środku, na drugim planie) | |
generał | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca: 7. i 6. Dywizji Piechoty, Western Desert Force, XIII oraz VIII Korpusu |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
Richard Nugent O’Connor, ps. Dick (ur. 21 sierpnia 1889 w Śrinagar, zm. 17 czerwca 1981 w Londynie) – brytyjski dowódca wojskowy, generał British Army, dowódca Sił Pustyni Zachodniej na wczesnym etapie kampanii afrykańskiej II wojny światowej.
Był dowódcą sił alianckich podczas operacji Compass, w czasie której jego oddziały zniszczyły włoską 10 Armię. Zwycięstwo to doprowadziło w niedługim czasie do podjęcia przez Adolfa Hitlera decyzji o wysłaniu na pomoc włoskim sojusznikom Afrika Korps pod dowództwem gen. Erwina Rommla. 7 kwietnia 1941 r. O’Connor został pojmany przez niemiecki patrol zwiadowczy i spędził ponad dwa lata we włoskim obozie dla jeńców wojennych, który opuścił w grudniu 1943 r. W następnym roku został mianowany dowódcą brytyjskiego VIII Korpusu, który brał udział w lądowaniu w Normandii oraz w operacji Market Garden.
Od stycznia 1945 odjął dowództwo sił zbrojnych w Indiach[1].
W 1948 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 17 czerwca 1981 r. w Londynie.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Order Ostu (26 kwietnia 1971, Wielka Brytania)
- Krzyż Wielki Orderu Łaźni (12 czerwca 1947, Wielka Brytania)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Łaźni (4 marca 1941, Wielka Brytania)
- Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (11 lipca 1940, Wielka Brytania)
- Order Wybitnej Służby (16 sierpnia 1917, ponownie w 1918, Wielka Brytania)
- Krzyż Wojskowy (18 lutego 1915, Wielka Brytania)
- Wyróżnienie w Sprawozdaniu – trzynastokrotnie (Wielka Brytania)
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja)
- Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe (1918, Włochy)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 299.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Keegan, Churchill's Generals, Cassell Military, Londyn 2007 (ang.), ISBN 0-304-36712-5
- Papers of General Sir Richard O’Connor KT, GCB, DSO, MC (1889–1981), King's College London Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.) [dostęp 18 lipca 2011]
- The Other Way in Libya. time.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)]., Time Magazine, 21 kwietnia 1941 (ang.) [dostęp 18 lipca 2011]
- Generals Free. time.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-05)]., Time Magazine, |date=Monday, 31 stycznia 1944 (ang.) [dostęp 18 lipca 2011]
- Brytyjscy generałowie
- Komandorzy Legii Honorowej
- Odznaczeni Orderem Wybitnej Służby
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Odznaczeni Medalem za Męstwo Wojskowe
- Odznaczeni Krzyżem Wojskowym (Wielka Brytania)
- Odznaczeni Orderem Łaźni
- Odznaczeni Orderem Ostu
- Uczestnicy I wojny światowej (Imperium brytyjskie)
- Uczestnicy II wojny światowej
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1981